حوزه علمیه خواهران الغدیر

اسلام از تبلیغ بدون منطق و دانش و برهان منع کرده است تا از خطرها ئ گاهی ضایعات جبران ناپذیر ناشی از آن جلوگیری شود.

قرآن می فرماید: « وَ لاَ تَقْفُ مَا لَيْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤَادَ کُلُّ أُولٰئِکَ کَانَ عَنْهُ مَسْئُولاً»؛

«و چيزى را كه بدان علم ندارى دنبال مكن ، زيرا گوش و چشم و قلب ، همه مورد پرسش واقع خواهند شد .» سوره اسراء - آیه 36

ادعای بدون علم و دانش، مسئولیت و بازخواست و عقوبت به دنبال دارد و نیز پاسخ دادن به همه چیز، با توجه به اینکه عموما افراد نمی توانند همه مسایل را بدانند دوش نامعقولی است. زیرا افراد ناآگاه عموما در برخوردهای خود، یا گرفتار افراط می شوند و یا تفریط. امام علی علیه السلام می فرمایند: «افراد نادان و جاهل در هر کاری دیده شوند، یا تندروی می کنند و یا کند روی و واماندگی.» 

افراط و تفریط در امور تبلیغی، که رسالتی است فرهنگی، زیان ها و ضررهای جبران ناپذیری بر جامعه می گذارد؛ زیرا در کار فرهنگی باید با دقت و ظرافت عمل کرد و از افراط و تفریط که منجر به اخلال و نابسامانی می شود، دوری جست.

کتاب «روشهای تبلیغ و سخنرانی» - اثر استاد: صادقی اردستانی

این کتاب در کتابخانه مدرسه علمیه الغدیر تهران (خواهران) جهت مطالعه علاقه مندان موجود است.