باسم الله العزیز...
میگویند:«توافق و تفاهم هسته ای ایران با آمریکا بالاخره انجام شد!» و به بهانه این حرف، جمعی از شهروندان تهران در مناطق مختلف پایتخت با به صدا درآوردن بوق خودرو خود از صدور بیانیه ایران و کشورهای عضو 1+5 ابراز شادمانی کردند.
اما تا چه اندازه از حقیقت متن این توافقنامه آگاهی داریم؟!
به نقل از سایت واحد مرکزی خبر؛ یک تحلیلگر سیاسی در گفتگو با شبکه بی بی سی گفته است:« هیئت مذاکره کننده دولت روحانی برخلاف هیئت مذاکره کننده دولت قبل، به دنبال دستیابی به نتیجه بودند..»!
بله ملت سرفراز ایران در این مذاکرات، به دنبال نتیجه است اما چه نتیجه ای و به چه بهایی ؟! آیا واقعا آنچه که دولت آن را برد-برد میخواند حقیقتا به وقوع پیوسته است و سنگینی دو طرف ترازوی این مذاکرات، یکسان است؟!
تحلیگران سیاسی درباره تاسیسات آب سنگین اراک میگویند :«امروز یک موفقیت عمده حاصل نشده و توافق همان است که این تاسیسات باید به گونه ای دربیاید که ایران امکان تولید پلوتونیوم نداشته باشد..!!»
ما مخالف صلح و روابط دوستانه با کشورهای صلح طلب جهان نیستیم اما آیا تمام این جریانات، یادآور این سخن مقام معظم رهبری (مدظله العالی) نیست که فرمودند: « .. من معتقدم حتی اگر در مسئله هسته‌ای نیز همان خواسته‌هایی را که آنها دیکته می‌کنند، قبول کنیم، باز هم تحریم‌ها برداشته نخواهد شد زیرا انها با اصل انقلاب مخالفند.» ۱۳۹۳/۱۱/۲۹
مواضع اتخاذ شده توسط رئیس جمهور آمریکا بلافاصله پس از صدور بیانیه ، بخوبی نشان می دهد که طرف های غربی توانسته اند به بخش اعظم از اهداف خود مبنی بر کنترل ایران دست پیدا کنند و خود را برای شروع ماراتن های بعدی در سایر حوزه های اختلافی نظیر حقوق بشر آماده می کنند.
همچنین؛ تعهد ایران مبنی بر توقف حداقل ۱۰ ساله تمام فعالیتهای هسته ای بی شک از بزرگترین ضعف های بیانیه ی مشترک است.
قبول این تعهد به منزله قبول تعطیلی قطعی فعالیتهای اصلی هسته ای کشور و قبول کشیدن سوت پایان موضوع هسته ای کشور است و تمام مقاومت های ۲۶ ساله قهرمانان و شهدای هسته ای کشور را زیر سؤال برده و نقطه اوج ضعف تیم مذاکره کننده ی هسته ای ایران است.
شاید یکی از نتایجی که از تمامی موارد مذکور میتوان گرفت این باشد که مواضع آقای اوباما نشان می دهد که وی نگاه به آینده داشته و علاوه براینکه آماده گشودن بابهاي مذاکره در سایر حوزه ها می شود ، نگاهی دقیق به فروپاشی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران از درون دارد و برای تکرار فتنه ی سبز اموی در سال ۸۸ برنامه دارد.
و خلاصه آنکه؛ در خوش بینانه ترین حالت ، این بیانیه قابل تطبیق با قطع نامه ۵۹۸ در خصوص پایان دادن به جنگ تحمیلی ۸ ساله عراق با ایران و جام زهری که امام راحل ما را زمین گیر کرد بوده و به هیچ عنوان جای شادی و سرور ندارد و حداکثر کاربرد آن به شرط تحقق ، خروج دولت محترم از بن بستی است که بواسطه ی تمرکز کلیه امور کشور بر بحث هسته ای خواهد بود.
ایکاش شادی و خوشحالی ما هم قدری عاقلانه و با تدبیر بود!
به هر حال ما بنا بر فرموده مقام معظم رهبری (حفظه الله) تا پایان راه، با دولت همدل و همزبان خواهید بود و امیدواریم بر طبق وعده های داده شده؛ نتیجه توافق هسته ایران؛ پیشرفت و توسعه فناوری هسته ای کشور غیور، شهیدپرور و همیشه سربلند اسلامی مان باشد.