تمام ماه رمضان افضل است از تمام ماههاى دیگر.
هر امامى از اول ماه رمضان صد برابر و هزار برابر بیشتر از آن کسانى که از ماه رمضان بهره مى‌برند، بهره مى‌برد؛ یعنى از اول ماه رمضان آن دوره سلوک خودش را شروع مى‌کند تا مى‌رسد به یک شب که شب قدر است.
در شب قدر، دیگر درها به روى او باز مى‌شود: تَنَزَّلُ الْمَلائِکَهُ وَ الرّوحُ فیها.
حال، شب قدر کدام شب است؟ شب قدر شبى است که میان زمین و آسمان، میان مُلک و ملکوت یک ارتباطى برقرار مى‌شود، به تعبیر قرآن: «درهاى آسمانها به روى زمین باز مى‌شود» و اصلا طبیعت و ماوراء طبیعت در آن وقت یکى مى‌شود، از راه وجود امام و در وجود امام که هم وجود مادى و مُلکى دارد و هم وجود ملکوتى و ماورائى.
حال اگر شبْ شب قدر باشد، شبى باشد که امام در چنین هیجانى و در چنین حالت قربى است و جوّ روحى عالم به گونه‌اى است که درهاى زمین و آسمان به روى یکدیگر باز شده، در آن شب افرادى مثل ما هم اگر ولو ذره‌اى هماهنگى نشان بدهیم، فیضى که مى‌توانیم ببریم برابر است با هزار سال شب دیگر که بخواهیم عبادت کنیم؛ یعنى آن جوّ روحى که در آن شب به وجود مى‌آید آنقدر بالابرنده است و براى احیاء و زنده داشتن شب مناسب است که برترى دارد بر هزار ماهى که شبهاى ساده‌اى داشته باشد و این وضع در آن شبها وجود نداشته باشد.
سَلامٌ هِىَ حَتّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ. شبى است که از سر شب تا صبح، سلام است و سلامت. این شب، سلام است به معناى اینکه درود است؛ فرشتگان درود مى‌فرستند، با درود مى‌آیند.
و این شب سلامت است به این معنى که براى کسى که بخواهد استفاده کند، این شب از آفتها و وسوسه‌ها و کیدهاى شیطانى به شدت دور است.