حوزه علمیه خواهران الغدیر

سؤال: مگر اسلام دین نظافت، پاکی و آراستگی نیست، پس چگونه  با آراستگی زنان مخالفت شده است؟

پاسخ: علاقه به آراستگی و آرایش امری فطری و طبیعی است و بخصوص گرایش فطری زن به آرایش آثارروانی بسیار مثبتی بر وی دارد و از سوی دیگر بی میلی به آراسته بودن نشانه اختلال شخصیتی و روانی فرد می باشد. رسول خدا (صلی الله علیه وآله و سلّم) پیشتاز و الگوی آراستگی و نظافت بوده و به خصوص هنگام خروج از منزل در مقابل آیینه موهای خودشان راشانه نموده، از عطرهای خوشبو استفاده کرده، لباسهای نظیف و مرتب پوشیده و به دیگران نیز سفارش فرموده که چنین باشند.
اصل آراسته بودن در اسلام مطلوب بوده ومورد تأیید قرار گرفته است، لکن این موضوع نیز همانند سایر موارد حد ومرز و شرایطی دارد. در اسلام آراستگی  و آرایش برای زنان مجاز است، اما نه در معرض نامحرمان و بیگانگان، آرایش و آراستگی زن باید برای تحکیم بنیان خانواده و گرم تر شدن آن باشد. جلوه گری، نمایش زیبایی ها و آرایش های زن در برابر نامحرم هم با مصالح خود او در تضاد است و هم به جامعه لطمه وارد می کند.  
از نگاه اسلام، آرایش زن مخصوص شوهر و حریم اوست، ازاین رو شرع مقدس اسلام به زن اجازه نداده با آرایش و زینت خود را در معرض نا محرمان قرار دهد.

آراستگی در روایات:
در روایات نیز موارد متعددی در خصوص نهی بانوان از خودنمایی و جلوه گری وجود دارد. از جمله اینکه امام صادق (علیه السلام) از رسول خدا روایت می کردند:
(أیُّمَا امرأة تَطَیّب ثُمّ خَرَجتَ مِن بَیتِها فَهی تُلعَنُ حتّی تَرجِعَ الی بَیتِها مَتَی ما رَجَعَت)
هر زنی که خود را خوشبو نموده (وبا آرایش) از خانه خارج گردد، تا وقتی که به خانه بازگردد یکسره مورد لعن و نفرین خداوند و فرشتگان است.
در مقابل زنان را موظف نموده برای شوهر خویش نهایت آرامش، زینت، جلوه گری و عشوه گری را داشته باشند. اسلام آن قدر به این نکته توجه دارد که حتی به زن داغدیده اجازه ی ترک آرایش و زینت برای شوهر را بیش از سه روز نداده است.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) به زنی آرایشگر به نام (ام عطیه) توصیه می کند که برای پاک کردن صورت دختران و زنانی که نزد وی می آیند از پارچه ی پاره استفاده نکند. چراکه پارچه ی پاره جلوه و شادابی چهره را زایل می نماید ، نیز آن حضرت به زن آرایشگر دیگری فرمود: گیسوی زنان را به هم گره مزن چرا که زیبایی آنان را کاهش می دهد.
نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله وسلّم) آنقدر به ظرافت های زنان توجه داشتند که علی رغم دستور به مردان برای کوتاه نمودن ناخن، زنان را دربلند کردن ناخن رخصت داده و فرمودند زنان ناخن هایشان را کمی بلند نگه دارند چراکه این کار نوعی زینت به شمار می آید. ایشان درباره ی نوع عطر مردان و زنان نیز فرموده اند: عطر زنانه باید خوش رنگ و دارای بوی ملایم باشد و عطر مردانه باید کم رنگ و از بوی تند برخوردار باشد.
رسول خدا به زنان متأهل توصیه می نماید که موهای خود را با رنگ بیارایند و به دختران مجرد سفارش کرده اند تا دستهای خود را حنا نمایند تا ازدست های مردان متمایز باشند.
 بنابراین:
اسلام طرفدار زینت و آرایش زنان بوده و بر آراستگی آنان تأکید دارد، اما با حفظ حریم شرعی و احترام به حقوق شوهر.

_ پی نوشت:
 وسائل الشیعه ، ج14، ص:114 ؛ مکارم الاخلاق ص:41
پوشش وآرایش، ص:55
کافی، ج5، ص:118
همان، ص:119
وسائل الشیعه، ج1، باب81
همان ج1، ص:444