از یک طرف چشمها به ظرفیّتهای بیپایان کشور باز شده. ما در اوایل انقلاب، از خیلی از ظرفیّتهای کشور بیخبر بودیم، بیاطّلاع بودیم، تجربهای نداشتیم، آگاهی نداشتیم. امروز نمایندهی مجلسمان، وزیرمان، مسئولمان، شخصیّتهای فکری کشور، سیاستمداران کشور، نسبت به این گسترهی عظیمی که کشور ما از لحاظ امکانات و ظرفیّتها دارد، آگاهی تازهای پیدا کردهاند؛ واقع قضیّه این است.
از طرف دیگر ما یک کشور بیدغدغهی بیدشمنِ بیکمینگرفته نیستیم؛ ما دشمن داریم. البتّه دشمنی در کشورها، بین دولتها، بین قدرتها چیز جدیدی نیست لکن در مورد جمهوری اسلامی چرا، این یک چیز ویژه است؛ دشمنیِ ویژهای است. چرا؟ علّت چیست؟ علّت این است که جمهوری اسلامی یک پدیدهای است که در دنیا سابقه ندارد؛ این را قدرتهای جهانی دارند بادقّت نگاه میکنند.
یک نظامی به وجود آمده است بر پایهی اسلام، بر پایهی مبانی اسلامی که در این مبانی اسلامی ضدّیّت با استکبار هست، ضدّیّت با استبداد هست، ضدّیّت با ظلم هست، ضدّیّت با تبعیض هست، ضدّیّت با رباخواری هست، ضدّیّت با کارهایی که امروز قدرتها در دنیا میکنند هست. یک نظامی با این مبانی فکری و عملی به وجود آمده و این نظام روزبهروز دارد رشد پیدا میکند و هر کار کردهاند نتوانستهاند متوقّفش بکنند؛ روزبهروز ریشه دوانده و نفوذش زیاد شده. دشمنی با جمهوری اسلامی بهخاطر این است؛ این دشمنی، دیگر با هیچ کشور دیگری نیست.
کاری که این دشمن میخواهد بکند باید شناخته بشود تا ما بتوانیم برنامهی اساسی و کلّی خودمان را بشناسیم.
من حالا در یک جملهی کوتاه اگر بخواهم عرض کنم، برنامهی دشمن این است که توانمندیهای جمهوری اسلامی را متوقّف کند؛ یا از بین ببرد یا اقلاًّ از رشد آنها جلوگیری کند؛ این برنامهی دشمن است. ما باید چهکار کنیم؟ ما باید تا آنجا که میتوانیم توانمندیها را افزایش بدهیم. بنده بارها در این جلسه و جلسات گوناگون دیگر در این چند سال تکرار کردهام: باید کشور قدرتمند بشود؛ یعنی همین توانمندیهای گوناگون را باید افزایش بدهد. اگر افزایش دادیم، آنوقت میتوانیم آسوده به مردم بگوییم «مردم! آسوده بخوابید» و خیال خودمان راحت باشد. اگر توانمندیها را افزایش ندادیم، باید در اضطراب به سر ببریم.
توانمندی علمی - توانمندی اقتصادی - توانمندی سیاسیِ ملّی - توانمندی ناشی از جوانیِ جمعیّتی
خب پس دشمن هست، این توانمندیها هم امروز هست..
دشمن، شبکهی استکبار و شبکهی صهیونیستی است؛ این دشمن است. شبکهی استکبار در رأسش دولت رژیم ایالات متّحدهی آمریکا است و شبکهی صهیونیستی هم مظهرش رژیم جعلی صهیونیستِ حاکم بر فلسطین اشغالشده است؛ این دشمن است. پنهان هم نمیکنند. آمریکا دشمنی خودش را پنهان نمیکند. حالا ممکن است رئیس جمهور آمریکا روز عید نوروز مثلاً سفرهی هفت سین هم پهن کند، امّا هواپیمای مسافری را هم میزنند؛ در کنگرهی آمریکا همهی آنچه را ممکن است علیه جمهوری اسلامی به کار برود تصویب میکنند و رئیس جمهور آمریکا هم همان را امضا میکند و اجرا میکند. مقام حرف و تعارف و گفتگو و لبخندِ دیپلماسی مقام دیگری است، غیر از مقام عمل است، حتّی غیر از مقام اظهارات سیاسی است.
آقای وزیر خارجهی محترممان حرف خوبی در مجلس چند روز پیش زده بودند -که من البتّه در روزنامهها خواندم- ایشان گفته بودند ذات آمریکا تغییر نکرده؛ راست میگویند، ذات آمریکا همان ذات دورهی ریگان است؛ همان ذات است و تغییر نکرده؛ ذات دشمن است. بله، حزب هست -حزب دموکرات، حزب جمهوریخواه؛ این پاس میدهد به او، او پاس میدهد به این- لکن ذات آمریکا همان است.
خب، یک تصوّر غلطی در اینجا وجود دارد و آن این است که «ما با آمریکا میتوانیم کنار بیاییم؛ با آمریکا کنار بیاییم و مشکلات را حل کنیم»! خب این تصوّر، تصوّر درستی نیست. ما نمیتوانیم به توهّم تکیه کنیم، باید به واقعیّتها تکیه کنیم.
از روز اوّل شروع کردند به خباثت و عناد و تا امروز هم ادامه دارد؛ [پس] بحثِ سوء تفاهم نیست.
من دو سه سال قبل از این در اوایل این قضیّهی مذاکرات هستهای، گفتم آمریکاییها از همین الان به ما بگویند اگر جمهوری اسلامی تا کجا عقبنشینی کند، آنها دیگر دشمنی نمیکنند؛ این را بگویند. اگر مسئلهی هستهای حل شد، دیگر قضیّه تمام است؟ خب حالا قضیّهی هستهای حل شده، ببینید تمام است قضیّه؟ قضیّهی موشکها پیش آمد؛ قضیّهی موشکها حل بشود، قضیّهی حقوق بشر است؛ قضیّهی حقوق بشر حل بشود، قضیّهی شورای نگهبان است؛ قضیّهی شورای نگهبان حل بشود، قضیّهی اصل رهبری و ولایت فقیه است؛ قضیّهی ولایت فقیه حل بشود، قضیّهی اصل قانون اساسی و حاکمیّت اسلام است؛ اینها است، دعوا سر چیزهای جزئی نیست. بنابراین این تصوّر، تصوّر غلطی است.
در مورد خیلی از کشورهای دیگر هم آمریکاییها سرِ سازگاری ندارند. این را توجّه داشته باشید و بدانید؛ سیاست اساسی آمریکا هضم قدرتها و سیاستهای دنیا در معدهی سیاستهای آمریکایی است، این مخصوص ما نیست.
خب، حالا باید چهکار کنیم؟ کشور باید مصونیّت پیدا کند؛ مسئولین کشور باید کشور را مصونیّت بدهند. همهی این کارهایی که در زمینهی اقتصاد و مانند اینها دولت انجام داده یا بنا است انجام بدهد، احتیاج دارد به اینکه کشور مصونیّت داشته باشد؛ چهکار کنیم این مصونیّت به وجود بیاید، یا اگر هست افزایش پیدا کند؟ باید این توانمندیهایی را که اشاره کردم، افزایش بدهیم؛ این توانمندیها باید روزبهروز افزایش پیدا کند. این همانی است که در قرآن کریم [آمده]: وَ اَعِدّوا لَهُم مَا استَطَعتُم مِن قُوَّةٍ وَ مِن رِبَاطِ الخَیل.
بله، برجام یک نقاط مثبتی دارد، یک نقاط منفیای دارد..
معایب چیست؟ معایب همان چیزی است که همیشه از آن بیمناک بودیم و تکرار میکردیم و میگفتیم؛ میگفتیم: آقا، اینها بدعهدند، بدذاتند، دبّهدربیار هستند، زیر قولشان میزنند، عمل نمیکنند؛ معایب هم اینها است. خللوفُرَجی وجود دارد در برجام که این معایب میتوانند خودشان را نشان بدهند و اگر این خللوفُرَج بسته میشد، البتّه معایب کمتر میشد یا منتفی میشد.
ما البتّه برجام را ابتدائاً نقض نخواهیم کرد؛ این را همه بدانند! ما نقض نمیکنیم برجام را لکن اگر طرف مقابل نقض کند که حالا همینطور این کسانی که نامزد ریاست جمهوری آمریکایند، مدام دارند تهدید میکنند که ما میآییم پاره میکنیم، نقض میکنیم، اینها اگر پاره کردند، ما آتش میزنیم. اینکه حالا نقض نمیکنیم، متّکی است به دستور قرآن: اَوفوا بِالعَهد؛ بالاخره یک معاهدهای است انجام دادهایم، نمیخواهیم معاهده را ما به هم بزنیم؛ و آنکه اگر آنها نقض کردند، ما هم نقض خواهیم کرد، این هم متّکی است به آیهی قرآن: وَ اِمّا تَخافَنَّ مِن قَومٍ خِیانَةً فَانبِذ اِلَیهِم عَلی سَوآء؛ اگر آن طرف نقض کرد نقض کن. «فَانبِذ» یعنی پرتاب کن طرف خودش، رد کن. بنابراین ما تابع اصول قرآنی هستیم.
بیانات در دیدار مسئولان نظام
در روز هشتم ماه مبارک رمضان؛ در حسینیهی امام خمینی - ۱۳۹۵/۰۳/۲۵
همان گونه که از رأی قاطع مجلس نمایندگان آمریکا و سکوت دولت اوباما نیز برداشت میشد، سنای آمریکا به اتفاق آمریکا به تمدید ده ساله قانون تحریم ایران موسوم به ISA رأی داد.
ماجرای تمدید قانون تحریمهای ایران، محکی جدی برای ایران در راستای مدیریت بحرانهای فراوانی است که احتمالا در مسیر اجرای برجام برای ایران طراحی خواهد شد.
تمدید ده ساله قانون تحریم های ایران، هرچند در نگاه نخست، حرکت اساسی از سوی آمریکا بر خلاف جهت توافق هسته ای و برجام بوده است، با نگاهی دقیق تر، می توان به خوبی دریافت که این اقدام تنها بخش کوچکی از تله استراتژیک بزرگتر و اساسی تری است که جمهوری خواهان و دونالد ترامپ برای ایران طرح ریزی کرده و در سر دارند.
دونالد ترامپ به صراحت از کنار گذاشتن برجام و توافق هسته ای سخن گفته است و این توافق را احمقانه ترین توافق تاریخ آمریکا خطاب کرده.
آنچه به نظر می رسد این است که جمهوری خواهان و کابینه دونالد ترامپ، فکر اساسی تری برای ایران کرده اند و در حال طراحی یک تله بزرگ استراتژیک برای ایران هستند که به سادگی بتوانند به آرزوی نهایی خود، یعنی پاره کردن یا زیر پای گذاشتن توافق هسته ای، بدون آنکه خود و تعهدات خود را زیر سؤال برده باشند، برسند؛ طرح و تله ای که تمدید قانون تحریم های ایران، تنها بخش کوچکی از آن است.
باز هم نگاهی به سابقه تذکر رهبرانقلاب درباره عجله نکردن در توافق هستهای
حضرت آیتالله خامنهای در دیدار فرماندهان نیروی دریایی ادعاهای طرف آمریکایی درباره تمدید تحریمهای ده ساله علیه ایران را از اشکالات توافق هستهای دانستند که بر اثر عجله برای زودتر رسیدن به توافق و در نتیجه غفلت از جزئیات روی داده است. با مروری بر بیانات مشروح و نه محرمانه معظمله به دیدار مداحان در روز بیستم فروردین ۹۴ میرسیم؛ آنجا که چهارماه مانده به رسیدن به برجام، خطاب به مسئولان و مذاکره کنندگان هشداردادند که با استفاده از نظرات مختلف و صرف نظر از بازه زمانی محدود به برطرف کردن مشکلات و جزئیات بپردازند.
«الان فرصت خوبی است برای همدلی؛ یک عدّهای مخالفند، یک عدّهای اعتراض دارند؛ خیلی خب، مسئولین ما که مردمان صادقی هستند، مردمان علاقهمند به منافع ملّیاند، بسیار خب، یک جمعی از مخالفین را ــ از آن افرادی را که شاخصند ــ دعوت کنند، حرفهای آنها را بشنوند؛ ای بسا در حرفهای آنها یک نکتهای باشد که این نکته را اگر رعایت کنند، کارشان بهتر پیش برود؛ اگر چنانچه نکتهای هم نبود، آنها را قانع کنند؛ این میشود همدلی؛ این میشود یکسانسازی دلها و احساسها، و به تبع آن عملها. به نظر من بنشینند، بشنوند، بحث کنند. حالا ممکن است بگویند آقا ما سه ماه بیشتر زمان نداریم؛ خب، حالا سه ماه بشود چهار ماه، آسمان که به زمین نمیآید؛ چه اشکالی دارد؟ کمااینکه آنها در یک برههی دیگری هفت ماه زمان را عقب انداختند. خیلی خب، دوستان ما هم اگر چنانچه در این همدلیها و همزبانیها و تبادلنظرها یک وقتی گرفته شد، چه اشکال دارد، وقتی گرفته بشود، یک خرده زمان آن تصمیمات نهایی عقب بیفتد؛ طوری نخواهد شد.۱۳۹۴/۰۱/۲۰»