محرم شهر بُکاء و تَباکی و ماه حزن آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم است. پس باید قبل از محرم، ایامی را مراقب گوش و چشم و دست و زبان و سایر اعضای بدن بود و در مراعات حال ان ها کوشید.
مراقبت از جسم و روح قبل از محرم
در هر زمان و مکانی لب به سخن نگشاییم. از غیبت، تهمت، دروغ و سخنان قبیح پرهیز کنیم. زبان را به صلوات و ذکر و استغفار معطر کنیم، تا خداوند توفیق دهد در این ماه زیارت عاشورا، مرثیه، اشعار سینه زنی و نام مبارک سید الشهداء علیه السلام بر زبانمان جاری شود.
باید چشمها را برای اشک ریختن آماده نمود و نباید اجازه داد چشم به هر چه و هر جا و هر کس که می خواهد نگاه کند.
چشم را با نگاه به آیات قرآن، زیارت ائمه علیهم السلام و.. آماده کنیم.
گرچه قطرات اشکی که می ریزیم به برکت امام حسین علیه السلام پاک کننده جان و روان از تمام آلودگی ها است، ولی ما وظیفه داریم به استقبال آن اشک برویم.
با این پاها نباید به هر جا و سراغ هر کاری برویم. به زیارت رفتن، مسجد رفتن، در جماعت شرکت کردن، به مجالس اهل بیت علیهم السلام رفتن، قضای حوائج برادران دینی، در راحتی پدر و مادر سعی نمودن و سایر کارهای خیر باعث می شود تا خدا توفیق بیشتر و بهتر برای رفتن به مجالس اهل بیت علیهم السلام را به ما عنایت فرماید.
پی نوشت:
- کتاب «احرام محرم/ آداب حضور در ایام و مراسم سوگواری امام حسین علیه السلام»؛ نوشته: عبدالحسین نیشابوری
* این کتاب در کتابخانه مدرسه علمیه الغدیر جهت مطالعه علاقه مندان موجود است.