حوزه علمیه خواهران الغدیر

صد بار خوانده ای و دوباره بخوان کم است

دنیا اگر تمام شود روضه خوان کم است

بغضی زدیده ام فوران می کند ولی

تشبیه این دو چشم به آتشفشان کم است

خورشید در افق همه را تشنه کرده است

گلدسته ها زیاد و صدای اذان کم است

پرواز را عطش زده ام آنقدر زیاد

بر بالهای تشنه ام این آسمان کم است

دیدار ما قیامتمان هیئت بهشت

اینجا برای سینه زدن جایمان کم است

رضا جعفری