کد مطلب: 23491 تعداد بازدید: ۲۳۲

مدیریت زمان و افزایش تمرکز

شنبه ۲۵ آذر ۱۳۹۶

چهار گام برای مدیریت وقت و زمان همراه با راهکارهایی برای افزایش تمرکز و حافظه

حضرت علی علیه السلام:

«مومن باید شبانه روز خود را به سه قسمت تقسیم نماید؛ زمانی برای نیایش و عبادت پروردگار، زمانی برای اشتغال و فعالیت..، و زمانی برای استراحت...»

نهج البلاغه

گام اول

بعضی از ما در کشتن زمان مهارت فوق العاده ای داریم و شاید هرگز برایمان قابل تصور نیست که می توان از زمان موجود حتی تا دو برابر ظرفیت ئاقعی آن استفاده کرد!

ژان ژاک روسو، در کتاب قرارداد اجتماعی می نویسد:

«انسان آزاد آفریده شده ولی همه جا در زنجیر به سر می برد.»

این زنجیرها تا حدود زیادی توسط خود او بافته شده است. انسان به دلیل واپسگرایی، بی برنامگی، باقی ماندن در وضع موجود و عدم جستجوی وضعیت مطلوب این زنجیر را برگردن خود می افکند و عمر پر بهای خود را نابود می سازد.

بسیاری از عظمت ظاهری کارها و فعالیت ها در ترس و ابهام و عدم تقسیم بندی آنها در طول زمان ریشه دارد. به عنوان مثال وقتی در طول ترم 2 یا 3 کار تحقیقاتی با استادان را داریم، ترسی مبهم و دلهره ای مستمر بر ما چیره می شود و اکثرا در ایام معمولی ترم به آنها نمی پردازیم. هر چه زمان می گذرد، ترس ما پر رنگ تر و ابهام ما بیشتر می شود و چه بسا حسرت انجام آنها در طول ترم را احساس می کنیم.

گام دوم

گاه انسان ساعاتی از روز را توانمند تر و علاقه مند تر ظاهر می شود. این ساعات، ساعات کیفی خوانده می شوند و در افراد مختلف تفاوت دارند. بعضی در آغاز روز دارای این حالتند، بعضی در وسط روز و جمعی در پایان روز و حتی آخر شب یا طلیعه صبح. متاسفانه ما این ساعات را خب نشناخته و یا به عبث گذرانده ایم.

انسان در این ساعات غالبا به کارهایی ظاهرا سرگرم کننده، پناه بردن بی هدف به تلویزیون، مطالعه پراکنده و یا پناه بردن به تلفن پرداخته و این ساعات باارزش را تلف می کند.

در این موقعیت، باید به مهمترین، اساسی ترین و ارزشمند ترین کارها که ضرورت زمانی و مکانی دارند، روی آورد. سپس درمی یابیم:

- سرعتمان فوق العاده بالا رفته

- دقتمان فزونی یافته

- اطلاعات به سرعت و منظم به ذهن متبادر می شوند

- و کارمان، دقیق، تمیز و مرتب در زمان کمتر به دست می آید.

گام سوم

اولویت بندی کارها بر طبق ضرورت ها و اهمیت ها است. کارهای مهم در زمان های توانمندی ذهنی و جسمی با سرعت و دقت بیشتر انجام می گیرند. نباید فراموش کنیم که:

الف- ساعات اولیه بعد از ظهر بهترین وقت برای انجام کارهای کوچکی است که بیش از چند دقیقه وقت نمی گیرد.

ب- عموما ساعات آغازین روز بهترین زمان برای انجام کارهای دقی، ظریف و حساس است.

ج – اگر کسی کاملا از نوع و میزان اهمیت کار خود آگاهی داشته باشد، امکان اینکه در طول روز آن را با هوش و ذکاوت بیشتر، منطقی تر و در زمان کوتاهتر انجام دهد، بیشتر است.

گام چهارم

گام چهارم در مدیریت زمان، تمرکز است. بسیاری از لجام گسیختگی ها در بحث زمان؛ رهاورد نداشتن تمرکز هنگام انجام کار است و اصطلاحا تلاش ها زخمی است. نداشتن تمرکز سبب می شود کاری را که باید در نیم ساعت انجام شود، 2-3 ساعت و چه بسا روزها به درازا کشد.

راه های ایجاد تمرکز

برای ایجاد تمرکز نیاز به تمرین است.

تمرین اول:

این روش که عارفان برای محاکمه نفس خویش از آن بهره می بردند، ضمن بازنگری یا بازخورد از رفتارهای روزانه، عامل ایجاد تمرکز نیز به شمار می آید. قبل از خواب خاطرات روزانه را بصورت فیلم که اصطلاحا فلاش بک گفته می شود، به خاطر آورید. این کار سبب پالایش ذهنی ما و مرتب شدن اطلاعات و معنادار شدن زمان می گردد.

تمرین دوم:

از روش های تجربه شده در ایجاد تمرکز ذهنی، یادگیری تمرین معکوس خوانی کلمات و عبارات و جملات است. این کار سبب روانی مطالعه شده و سرعت برداشت را بالا می برد.

تمرین سوم:

این روش در یادگیری خیلی از اصول، مراحل، مفاهیم و قواعد سودمند است. با این روش دانسته های خود را نظام مند ساخته ایمو بدون فشار به حافظه در زمان بسیار صرفه جویی کرده ایم.

مثلا برای یادگیری ارکان نماز می توان از واژه «قنترس» استفاده کرد و آن را به خاطر سپرد و هنگام بازگویی، حرف به حرف آن را به کلمه تبدیل کرد: قیام، نیت، تکبیرة الاحرام، رکوع و سجود.

بکارگیری این نکات به افزایش طول زمان و ساعات می انجامد و اصطلاحا زمان را پر برکت تر می سازد.