زیارت یعنی رفتن به سراغ اسوه ها و الگوهای ارزشی، از آنجا که الگوخواهی و الگوپذیری، فطری هر انسان است، در مکتب اسلام این اسوه های جاودانه معرفی شده اند. «لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ...»؛ «قطعاً براى شما در [ اقتدا به ] رسول خدا سرمشقى نيكوست..» سوره احزاب – آیه 21
زیارت قبر پیشوایان و بزرگان دین فوایدی دارد؛ از جمله:
توحید و خداشناسی تحکیم شده و به موازات آن، جایگاه نبوت و امامت و ولایت شناخته می شود و اعتقاد به معاد و شفاعت فزونی می یابد.
احساس اصالت فرهنگی و خودباوری مکتبی و هویت یابی و شخصیت پذیری از پیشینه های پاک تاریخی افزایشمی یابد
تحول ورحی و توفیق به توبه و دوری از زشتی ها و گناهان
تجدید عهد و استوار ماندن در کشش های مختلف زندگی
شکسته شدن یاس ها و رفع غم و اندوه و تخلیه عقده های روحی
آرامش و نشاط با توسل بر ائمه علیهم السلام
زمینه سازی برای آشنایی بیشتر با معارف دینی و مفاخر تاریخی
اساسا، زیارتنامه های رسیده از امامان معصوم علیهم السلام سراسر توحید و تسبیح خداوند و بیان معارف دین و سلام و صلوات بر پیامبر علیهم السلام و اولیاء و عباد صالح خدا است که وسیله هدایت و نجات انسان ها از شرک و گمراهی بودند و به مشیت الهی، بعد وفاتشان، مرقد مطهرشان محل رحمت، برکت، اجابت دعا و پناهگاه محبان می باشد.