حوزه علمیه خواهران الغدیر

در اسلام قانون گذاری و حاکمیت از آن خدا است

نکته اول: اصل اولی در اسلام حرمت ولایت دیگری بر انسان است. حاکمیت فقط از آن خدا است. خداوند متعال می فرماید: «حکم و فرمان فقط به دست خدا است و او به حق فرمان می دهد و او بهترین حکم فرمایان است.» انعام – 57 و نیز می فرماید: «سپس به سوی خدای عالم که به حققت مولای بندگان است، بازگردانده می شوند. همانا حکم و فرمان به دست او است و او زودتر از هر محاسبی به حساب خلق می رسد.» انعام - 62

نکته دوم: در جعل ولایت فقیه به خوبی روشن است که ولایت مربوط به شخص نیست، بلکه ولایت مربوط به فقه و قانون است و دلیل این مساله این است که هرگز شخص فقیه خود مصویت ندارد و باید بر حسب حکم فقهی به وظایف الهی عمل کند که در صورت تخلف، خود به خود منعزل است و فقط نقش شخص فقیه در استحصال احکام الهی است و سلیقه شخصی او ابدا در احکام دخالتی ندارد؛ به عبارت روشن تر ، فقه بر خود شخص ولی فقیه نیز حاکم است.

نکته سوم: خدای متعال در جعل احکام هیچ چیز را جز مصلحت بشریت در نظام قانونی خود ملحوظ نفرموده است؛  زیرا ذات اقدس ربوبی غنی عن العالمین است. تمام حقوق انسان ها در جمیع ابعاد وجودیشان در دنیا و آخرت رعایت کردیده که اگر انسان را به حال خود واگذار می فرمود، هرگز قادر به دستیابی به آن مصالح نبود.

نتیجه: حکومت الهی در واقع ولایت حقوق واقعی و راستین مردم بر خود آنها است و هرگز بویی از استبداد و خشونت در نظام آن استشمام نخواهد شد. بدخواهان پیوسته از اجمال مساله سوء استفاده کرده و مسایل را به صورت بسیار کریه و زننده به مردم ارائه می دهند و نیت فاسد خود را با استفاده از بی خبری مردم اجرا می کنند.

نکته: ممکن است که توهم شود که چه کسی می تواند تعهد کند که متولی راستین این حاکمیت دست به استبداد نزند؟

جواب آن که، این مساله در قانون اساسی پیش بینی شده، گذشته از آن که ضوابط قانونی فقهاهت آن چنان است که تخلف از آن کاملا پیدا است و فقهای مجتهد در تشخیص آن تخلف با تیزبینی و دقت علمی آماده هستند.