نیمه شعبان در اذهان شیعیان و محبان اهل بیت علیهم السلام به عنوان روز میلاد نجات بخش موعود معنا و مفهوم می یابد. روز میلاد بزرگ مردی که انسانیت، ظهور او را به انتظار نشسته است و عدالت برای پابوسی قدمش لحظه شماری می کند. نیمه شعبان شرافتش را وامدار مولود خجسته ای است که در این روز، زمین را با گام های خویش متبرک ساخته است، ولی همه عظمت آن در این مطلب خلاصه نمی شود و در تقویم عبادی اهل ایمان نیز از جایگاه و مرتبه والایی برخوردار است.
نیمه شعبان در روایات پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم
شب نیمه شعبان در خواب بودم که جبرئیل بر بالین من آمد و گفت: ای محمد! چگونه در این شب خوابیده ای؟ پرسیدم: ای جبرئیل! مگر امشب چه شبی است؟ گفت: شب نیمه شعبان..؛ ای محمد! هر کس امشب را با منزه داشتن خداوند (تسبیح)، ذکر یگانگی او (تهلیل)، یاد بزرگی او (تکبیر)، راز و نیاز با او (دعا)، نماز، خواندن قرآن نمازهای مستحب (تطوع) و آمرزش خواهی (استغفار) صبح کند، بهشت جایگاه او خواهد بود.. بحار الانوار – ج98 / اقبال الاعمال، علی بن موسی بن طاووس
نیمه شعبان در روایات امامان معصومین علیهم السلام
علی بن ابیطالب علیه السلام می فرمود: «در شگفتم از کسی که چهار شب از سال را به بیهودگی بگذراند: شب عید فطر، شب عید قربان، شب نیمه شعبان و اولین شب از ماه رجب..»
از امام صادق علیه السلام نیز روایت شده است که پدر بزرگوارشان در پاسخ کسی که از فضیلت شب نیمه شعبان از ایشان پرسیده بود، فرمود:
«این شب، برترین شبها بعد از شب قدر است. خداوند در این شب، فضلش را بر بندگان جاری می سازد و از منّت خویش، گناهان آنان را می بخشد. پس تلاش کنید که در این شب به خدا نزدیک شوید. همانا این شب، شبی است که خداوند به وجود خود سوگند یاد کرده است که در آن، درخواست کننده ای را تا زمانی که درخواست گناه نداشته باشد، از درگاه خود نراند..؛ پس بر دعا و ثنای بر خداوند متعال بکوشید؛ چون هر کس در این شب خداوند را صد مرتبه تسبیح گوید، صد مرتبه حمدش را بر زبان جاری سازد، صد مرتبه زبان به تکبیرش گشاید و صد مرتبه ذکر یگانگی (لا اله الا الله) او را به زبان آورد، خداوند از سر فضل و احسانی که بر بندگانش دارد، همه گناهانی را که او انجام داده است، بیامرزد و درخواست های دنیوی و اخروی او را برآوره سازد، چه درخواست هایی که بر خداوند اظهار کرده و چه درخواست هایی که اظهار نکرده و خداوند با علم خود بر آنها آگاه است..»
اقبال الاعمال، بحار الانوار – ج 94 / کمال الدین و تمام النعمه – ج2
آنچه ذکر شد، بخشی از روایات فراوانی است که در فضیلت شب و روز نیمه شعبان وارد شده است. باید دانست شرافت این شب خجسته، افزون بر آنچه بیان شد، به اعتبار مولود مبارکی است که در این شب قدم به عرصه خاک نهاده است و بر همگان لازم دانسته اند در این شب،خدای خویش را به سبب منت بزرگی که با میلاد امام عص عجل الله تعالی فرجه الشریف بر آنها نهاده است، سپاس گویند و تا آنجا که توان دارند، شکر این نعمت الهی را به جای آورند.