حوزه علمیه خواهران الغدیر

  امروزه افتخار بسیاری از زنان جامعه ایرانی این است که از کالاهای خارجی استفاده می کنند زیرا خرید و مصرف کلاهای خارجی را نوعی امتیاز می دانند. در واقع افراد برای نشان دادن وجهه و منزلت اجتماعی، به رقابت در خرید و مصرف کالاهای خارجی و برندهای معروف دست می زنند.

این مساله مشکلاتی در پی دارد؛ مانند: خروج سرمایه ملی، ریختن پول به جیب سرمایه دار و کارگز خارجی، ضربه به تولیدکنندگان داخلی و بیکاری و از بین رفتن فرصت های شغلی و کسب و کار به خصوص برای جوانان ایرانی.

در حالیکه مدیریت داخلی خانه و تنظیم میزان مصرف و خرید خانواده بیشتر بر عهده زنان است، در نتیجه می توانند سبک زندگی خانواده را با مصرف صحیح و مناسب به سمت و سوی خرید کالاهای داخلی و رونق اقتصاد ملی تغییر دهند و برای این منظور در درجه اول نیازمند کسب آگاهی و تصمیم گیری عقلانی در این زمینه می باشند.   

احساس ارزشمندی ملی می تواند در توجه بیشتر به برندهای داخلی و تصمیم بر خرید کالای ملی تاثیر گذار باشد. بر اساس تحقیقات صورت گرفته، ارزش های فرهنگی و اجتماعی و شرایط اقتصادی به عنوان عامل تایین کننده نگرش و رفتار مصرفی را مورد توجه قرار می دهد.

حتی در زمینه کالاهای فرهنگی مانند کتاب، موسیقی، فیلم و…؛ ژوک (2008، ص 612) معتقد است هویت اجتماعی مذهبی جوانان یک جامعه با مصرف کالاهای فرهنگی که از کاپیتالیسم غربی می آید به خطر می افتد. بنابراین مصرف فرهنگی نیز در بحث هویت ملی مهم است؛ زیرا هویت ما بخشی از نتایج چیزهایی هستند که ما مصرف می کنیم.

با توجه به مبحث مطرح شده، گرایش به کالاهای خارجی، موضوعی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است! و می توان گفت، گرایش به کالاهای خارجی یعنی نادیده گرفتن ارزشمندی، اعتماد به نفس، اراده و در نتیجه نابودی هویت ملی! پس با آگاه سازی و تغییر ذهنیت بانوان یک جامعه از اثرات مخرب مصرف کالاهای برند خارجی و بی توجهی به محصولات تولید ملی، می توان گام نخست را در ترغیب و تشویق جامعه به مصرف کالاهای داخلی برداشت.