مقام معظم رهبری بارها تاکید فرمودند که: «سیاستهای اقتصاد مقاومتی، فقط برای شرایط کنونی نیست بلکه یک تدبیر بلندمدت برای اقتصاد کشور و رسیدن به اهداف بلند اقتصادیِ نظام اسلامی است.»
مهمترین دلیلی که می توان برای تاکیدات متعدد مقام معظم رهبری بر اجرای اقتصاد مقاومتی ذکر کرد عدم توجه کافی مسئولان و به خصوص قوه مجریه جهت عملیاتی ساختن رهنمودهای مقام معظم رهبری جهت اجرای این سیاست است.
از زمان روی کارآمدن دولت یازدهم همیشه این بحث مطرح بوده است که دولت جهت حل مشکلات کشور به خصوص در عرصه اقتصادی نگاه به خارج و حل مسائل عرصه سیاست خارجی به خصوص مسئله پرونده هسته ای دارد.
در پیش گرفتن چنین سیاستی از سوی دولت می تواند خطرناک باشد و ممکن است با زیاده خواهی های طرف غربی روند مذاکرات به بن بست بیانجامد و در نتیجه تحریم ها نیز به قوت خود باقی خواهند ماند.
بنابراین مهمترین مساله در این رابطه زیاده خواهی های آمریکا و متحدانش است که ممکن است بعد از حل مسئله هسته ای بحث حقوق بشر و تروریسم را مطرح سازند تا از این راه با حفظ تحریم ها رفتار ایران را مطابق میل خود تغییر دهند.
به همین دلیل است که رهبر معظم انقلاب با مطرح بحث اقتصاد مقاومتی به دنبال ارائه راهکار مناسبی برای افزایش توان داخلی و تغییر نگاه دولت از خارج به ظرفیت های داخل کشور هستند.
بنا به گفته مقام معظم رهبری اقتصاد مقاومتی به هیچ وجه سیاستی مقطعی نیست بلکه تدبیری راهبردی است که برای همه دورانها - چه تحریم باشد و چه نباشد - مفید و راهگشا و پیش برنده است.
«توجه به ظرفیت‌های درونی کشور و استعدادهای ملت ایران»
این توصیه‌ای است که ایشان در جلسات خصوصی با مسئولین و همچنین حدود ۲۱ بار در جلسات عمومی، مورد تأکید قرار داده‌اند: «دولتى‌ها هم بدانند که آنچه میتواند آنها را بر انجام وظیفه‌ى خودشان قادر کند تکیه بر نیروى داخلى است؛ تکیه بر نیروى مردم است. من بارها این را عرض کردم در جلسات عمومى و همچنین در جلسات خصوصى با مسئولین دولتى، نگاهشان به دست بیگانه نباشد.»
رهبر معظم انقلاب؛ «خلع سلاح» در مقابل مشکلات را عاقبت کسانی می‌دانند که به بیرون کشور دل ببندند:
«درس بزرگی که ما از این فشارهای اقتصادی دریافت کردیم، این است که هرچه میتوانیم، باید به استحکام ساخت داخلی قدرت بپردازیم؛ هرچه میتوانیم، در درون، خودمان را مقتدر کنیم؛ دل به بیرون نبندیم. آنهائی که دل به بیرون ظرفیت ملت ایران میبندند، وقتی با یک چنین مشکلاتی مواجه شوند، خلع سلاح خواهند شد. ظرفیت‌های ملت ایران خیلی زیاد است. ما باید بپردازیم به استحکام ساخت درونی اقتدار ملی.»
این دغدغه رهبر معظم انقلاب اسلامی شاید از آن جهت باشد که در تیم اقتصادی دولت روحانی، هستند افرادی که ملکه ذهن آنها برای توسعه کشور، هضم شدن در اقتصاد جهانی است. از نگاه آنها ایران راهی برای رسیدن به توسعه ندارد، جز پذیرش نظم حاکم بر اقتصاد جهانی و دیدن دمِ ناظم آن یعنی کدخدای آمریکایی.
رئیس جمهور محترم نیز بارها گفته اند: «برنامه‌های اقتصادی براساس و با فرض ماندن تحریمها بایستی برنامه‌ریزی بشود و تعقیب بشود و تحقّق پیدا بکند.»
اما آنچه در عملکرد دولت می بینیم چیزی بر خلاف گفته هایشان است!
بر اساس گزارش گمرک، در شهریورماه امسال واردات کالا از چین با جهش ناگهانی مواجه شده و نسبت به ماه قبل 89 درصد بیشتر شده است.
این آمار نشان می‌دهد واردات کالا از چین در شهریورماه امسال افزایش عجیبی داشته و به یک میلیارد و 400 میلیون دلار رسیده است. در حالی که ماه قبل از آن یعنی مرداد، فقط 760 میلیون دلار کالای چینی وارد کشور شده بود. بر این اساس، در شهریورماه نسبت به مردادماه سال جاری، واردات کالا از چین 89 درصد رشد جهشی است.
این حجم بالای واردات در حالی است که پیش از این حسن روحانی در وعده های انتخاباتی خود گفته بود: «عدالت اقتصادی به این معنا است که هر چیزی در جای خودش قرار بگیرد. اولین مساله، تولید است که بتوانیم تولید را در جایگاه خودش قرار بدهیم. در شرایط امروز به جای اینکه تولید داخلی را بیشتر کنیم به واردات روی آورده ایم که این بزرگ ترین بی عدالتی است. عدالت اقتصادی این است که در شرایط فشار دشمن بتوانیم به تولید کمک کنیم، فضا را بهبود ببخشیم و تولید داخلی را بیشتر کنیم و از واردات کم کنیم. شعارهای سیاسی ما با عملکرد اقتصادی ما سازگار نیست. در شعار سیاسی، شعار مقاومت می دهیم اما در عمل در بخش اقتصادی مقاومتی در کار نیست.
در شرایطی که سیاست اقتصادی و سیاسی ما باید منطبق با هم باشند می بینیم که دو رویکرد متفاوت وجود دارد و کاملا جدا از یکدیگر حرکت می کنند. ما در اقتصاد با واردات و دست نیاز به سوی بیرون دراز کردن اعلام نیاز می کنیم اما در سیاست اعلام بی نیازی می کنیم این همه بیکاری در کشور یک شاخص برای بی عدالتی اقتصادی است.
کارخانه کفش ملی که روزی جزو افتخارات ما در کشورهای همسایه بود، به انبار سایپا و کارخانه پارس الکتریک نیز به لانه کبوترها تبدیل شده است. این نشان می دهد عدالتی بین نیازهای واقعی و عملکرد دولت وجود ندارد.
ارج، داروگر، آزمایش، پارس الکتریک، پلی‌اکریل اصفهان، کاشی ایرانا، ماشین‌سازی تبریز، ایستک، دوچرخه‌سازی ایساک، قند ورامین، روغن‌نباتی‌قو، چیت‌سازی ری و ایران چوب تنها بخشی از کارخانه‌های مهم تولیدی کشور است که در دولت تدبیر و امید کرکره خود را پایین کشیدند!!
بر اساس گزارش بانک مرکزی، میزان خانوارهای بدون حتی یک فرد شاغل در سال ۱۳۹۵ به بالاترین رقم در طول سه دهه اخیر رسید که گویای تشدید فلاکت اقتصادی در دوره دولت حسن روحانی است!
آنوقت در این شرایطی که مقام معظم رهبری چندین سال پیاپی را با شعار اقتصاد مقاومتی نامگذاری کرده و بارها بر حمایت از تولیدات داخلی و اقتصاد مقاومتی تاکید کرده اند؛ ما باید شاهد چنین کارشکنی هایی توسط دولتمردان کابینه جناب روحانی و بی تدبیری شخص ایشان در مدیریت برنامه های اجرایی کشور باشیم!
در چنین شرایطی؛
دختر بیکار و مظلوم وزیر، به شغل شریف واردات پوشاک روی می آورد!
و یا جناب وزیر صنعت، تدبیر به خرج داده و وقتی تعرفه ها را پایین می آورد، در نتیجه واردات افزایش خواهد یافت و نتیجه این می شود که تولیدات داخل از بین می رود. واردکننده با تعرفه پایین می تواند با تولید داخل رقابت کند و آن را کنار بزند؛ در حالیکه راهکار برای حل مشکلات این صنعت، کاهش هزینه‌های صادرات است تا تشویق شوند به تولید بیشتر. این عمل نعمت زاده، کار وارونه و برعکسی است. وقتی تولید در پوشاک صرفه اقتصادی نداشته باشد، تولید کاهش پیدا می کند و صنعت نیاز کمتری به نیروی کار خواهد داشت و این منجر به افزایش بیکاری خواهد شد.
دیگر بماند لیست بقیه اقلام وارداتی کشور و یا اظهار نظرهای برخی وزرای دولت با تفکر وابسته به واردات خارجی و عنایت کدخدا...
عزت و اقتدار هر کشوری وابسته به نیروی داخلی و ایستادن روی پای منابع ملی و صادرات هر چه بیشتر و ارز آوری است.. آن وقت عده ای از وزرای این دولت با تمام عِرق باصطلاح ملی و میهنی خودشان دست به واردات گندم، روغن پالم، سنگ پا، سنگ قبر، چوب کبریت و.... می زنند!!
این مسئولین شاید در ایران متولد شده باشند اما باید دید تفکراتشان و تحصیلاتشان در کدام کشور متولد شده و رشد کرده که اینچنین نسبت به سرنوشت مردم و منافع کشورشان غیرت و همت به خرج نمی دهند؟!!