کشتار دیر یاسین – آوریل 1948
دیر یاسین روستایی عرب نشین با 400 نفر جمعیت بود که کیلومترها با قدس فاصله دارد و به خاطر جنایتی که رهبران صهیونیست در آن مرتکب شدند؛ نام آن در تاریخ ثبت شده است.
در سپیده دم نهم آوریل 1948 نیروهای ایرگون به فرماندهی مناخیم بگین (که بعدها به نخست وزیری رسید) از سوی شرق و نیروهای شترونبه فرماندهی اسحاق شامیر (که او نیز به نخست وزیری رسید) این روستا را از هر طرف محاصره کردند.
مردان به دفاع از زنان و کودکان برآمدند اما صدای رگبار مسلسل از هر طرف شنیده می شد. یهودیان صهیونیست با خونسردی تمام دست به این جنایت زدند و طی چند ساعت 254 روستانشین عرب کشته شدند. سپس 25 نفر از مردان را به بند کشیده و آنان را پس از چرخاندن در شهر قدس به نشانه پیروزی؛ به گلوله بسته و اعدام کردند.
چند ماه بعد، یهودیان مهاجر از لهستان، رومانی و اسلواکی وارد این روستا شدند و صدای موسیقی و آواز جشن پیروزیشان در سراسر روستا شنیده می شد.
جنایت «الدویمه»
در 28 اکتبر سال 48، نظامیان اسرائیلی جنایت انسانی دیگری را مرتکب شدند که بیش از یکصد قربانب از کودکان و پیرمردان و زنان بر جای گذاشت. این جنایت در روستایی به نام «الدویمه» در جنوب شرقی قدس روی داد. اسرائیلیان پس از این کشتار به طور کلی روستا را نابود کرده و شهرک «آماتیسا» را به جای آن بنا کردند.
کشتار قبیه – اکتبر 1953
قبیه یکی از روستاهای اردن است که در 32 کیلومتری شمال شرق قدس واقع شده است.
در اکتبر 1953 نظامیان اسرائیل به فرماندهی اریل شارون بدون هشدار قبلی، این روستا را غافلکیر کرده و هدف توپخانه قرار دادند. به گفته شاهدان عینی؛ سربازان اسرائیلی صاحبان خانه هایی را که سالم مانده بود در برابر خانه هایشان کشتند و اموالشان را به غارت بردند.
در این کشتار بیرحمانه 69 زن و کودک و پیر بی گناه فلسطینی کشته شدند.
کشتار کفر قاسم – اکتبر 1956
در روز 29 اکتبر سال 56 اسرائیل مرتکب جنایت وحشیانه ای شد و کوشید تا آن را مخفی سازد ولی وجدان بیدار جهانی به آن پی برد
کفر قاسم روستایی است در 25 کیلومتری تل آویو با چند صد نفر جمعیت کشاورز. در این روستا حدود چهار هزار عرب زندگی می کردند. در روز 29 اکتبر سال 56 دستور منع رفت و آمد در روستاهای نزدیک تل آویو از ساعت 5 بعداز ظهر صادر شد. در ساعت چهار دستور به واحدهای نظامی ابلاغ شد و به روستاها رفتند.
نظامیان صهیونیستی شروع به کشتار کشاورزان بی اطلاع کردند تا جایی که منطقه آکنده از اجساد شد و طی پنج ساعت 64 نفر کشته شدند و هنگامی که نظامیان مطمئن شدند که کسی از روستا خارج نمانده است، محل را ترک کردند.
کشتار بحر البقر – آوریل 1970
فانتوم های اسرائیلی در حمله به مدرسه ابتدایی بحر البقر در استان شرقی 46 کودک بی گناه را قربانی کردند. این جنایت به قدری وحشیانه بود که قابل بیان نیست.
کشتار مسجد الاقصی – اکتبر 1990
این جنایت در روز هشتم اکتبر 1990 در مسجد الاقصی روی داد. نیروهای اشغالگر با حمله به فلسطینی ها 31 نفر را کشته و صدها نفر را زخمی کردند.
کشتار حرم ابراهیمی – فوریه 1994
در سپیده دم روز جمعه 25 فوریه سال 1994 سربازان ارتش اسرائیل به فرماندهی «باروخ گلدشتاین» شهروند یهودی آمریکایی تبارو عضو سازمان نژادپرست افراطی کاهانا، جنایتی مرتکب شدند. وی نمازگزاران را در حرم ابراهیمی به گلوله بست و افراد زیادی را کشته و زخمی ساخت.
کشتار قانا – آوریل 1996
در روز پنجشنبه 19 آوریل 1996، اسرائیل دو کشتار هولناک را بر ضد کودکان و شهروندان لبنانی رقم زد. جنگنده های اسرائیل نیروهای امداد بین المللی را به شدت زیر آتش گرفتند. این درحالی بود که صدها شهروند لبنانی به آ«جا پناه برده بودند. در این جنایت 120 نفر کشته ، 95 مفقودالاثر و 77 نفر مجروح شدند.
کشتار صبرا و شتیلا – سپتامبر 1982
صبح روز 19 سپتامبر 1982 جهان شاهد هولناکترین جنایت تاریخ بشری بود.
سربازان اسرائیلی در روز 16 سپتامبر سال 82 این دو اردوگاه را به محاصره درآوردند و فالانژها در روز 19 سپتامبر وارد اردوگاه ها شدند و طی سه روز پیاپی 1500 زن و مرد و کودک و جوان را قتل عام کردند.
یک روزنامه نگار یهودی می نویسد: «در صبرا و شتیلا، هرگز نشانی از تروریست فلسطینی نبود و هیچ اثری از مقاومت با صلاح واقعی به چشم نمی خورد.»
روانشناسی اسرائیل – تالیف: دکتر محمد احمد نابلسی – ترجمه: دکتر حجت رسولی