خط در عطش میسوخت و به علت تاریکی هوا هم، عقب رفتن کاری دشوارو ناممکن بود. بالاخره با اصرار زیاد، از برادر سلسله پور اجازه گرفتم که بروم عقب و برای بچه ها آب بیاورم.
دوان دوان چند کانال و میدان مین را رد کردمو هنوز منطقه زیر آتش دشمن بود. بوی حاصل از انفجارها، فضای منطقه را پر کرده بود. در آن تاریکی به هر صورت که بود آخرین کانال را هم رد کرده رسیدم به آخرین سد راه؛ آن هم میدان مین؛ از مسیر معبر، راه را گرفته و رفتم. مسافتی را رفته بود که متوجه شدم طناب معبر بر اثر انفجار خمپاره قطع شده و باد هم طناب معبر را اینطرف و آنطرف برده است. دقایقی به میدان مین خیره شد اما مثل اینکه قرار بود آن شب را در عطش بسوزیم. راه عقب را مایوسانه در پیش گرفتم و رفتم. آن شب را همه در عطش گذراندند؛ به یاد کربلا..
برای مشاهده تصویر در اندازه اصلی بر روی ان کلیک کنید.
معرفی کتاب:
کتاب "زنده باد کمیل"، خاطرات محسن مطلق در زمان جنگ ایران و عراق از گردان کمیل است. حضور مطلق در جمع رزمندگان گردان کمیل در سالهای آغازین جنگ و مشاهده خصوصیات و ویژگیهای رزمندگان این گردان، وی را بر آن داشته است تا مشاهدات خود را به رشته تحریر درآورد. در این کتاب از صمیمیت و اخلاص، نیایشها و مناجات شبانه، دلاوریها و ایثارها، مأموریت رفتنها و برگشتنها، آموزشها، شوخیها و خندهها، ضجه زدنها و توسلها، پرپرشدن و به دیدار حق شتافتن افراد گردان، همچنین اقامت در اردوگاه کرخه، اردوگاه کارون، بهمن شیر، سنگر و چادرها و حتی از نخلستانها نیز صحبت شده است. محسن مطلق در سراسر کتاب از حضور و مشاهدات خود در گردان کمیل میگوید و در آخر هم از دلتنگیهای خود برای پیوستن به همرزمان و دوستانش مینویسد.
کتاب زنده باد کمیل دارای نثری ساده و صمیمی است که بخشی از واقعیتهای دوران دفاع مقدس را نشان میدهد. استفاده از طنز و شوخیهای رزمندگان به عنوان یکی از نقاط عطف سبب جذابیت این اثر شده است.
این کتاب، 3 سال پس از پایان جنگ در سال 1370 نگارش و پس از آن چندین بار تجدید چاپ شده است. از دستاوردهای کتاب زنده باد کمیل، کسب رتبه دوم در بخش خاطرات جایزه ۲۰ سال ادبیات پایداری در سال 1379 میباشد. همچنین "اریک بوتل" محقق فرانسوی بعد از ترجمه این کتاب به زبان فرانسه، پایاننامه ۱۰۰۰ صفحهای مقطع دکتری خود را در رشته جامعهشناسی با عنوان زنده باد کمیل درباره این کتاب ۱۲۰ صفحهای نوشته و شرح و تفسیر کرده است.
محسن مطلق در سال ۱۳۴۸ در تهران به دنیا آمده است. وی در سن چهارده سالگی برای اولین بار به جبهههای جنگ رفت و تحتتأثیر آن فضا تا پایان جنگ در جبهه ماند. کتاب زنده باد کمیل، اولین کتاب مطلق درباره جنگ و دفاع مقدس است. از آثار دیگر او در زمینه دفاع مقدس میتوان به کتابهای برد ایمان، مخمل یادها، نگاه شیشهای، مهاجر مهربان، یک روز یک مرد و مجموعه داستان آنجا که من بودم، اشاره کرد.
مقام معظم رهبری بر کتاب زنده باد کمیل تقریظی بدین شرح داشتهاند:
«از این نوشته عطر اخلاص به مشام میرسد و چه زیباست که روایت صحنههایی که از اخلاص و ایثار سرشار است نیز از سر اخلاص باشد. نویسنده، فروتنانه خود را غالباً در پشت یاران شهیدش پنهان کرده است. خوشا به حال این جوانان نورانی که در یکی از استثناییترین فرصتهای الهی در تاریخ، بیشترین بهره را بردند و به مدد اراده و ایمان و فداکاری، به مدارج عالی انسانی رسیدند. این کتاب همچنین به خاطر شیرینی زبان روایتش و طنزی که در خیلی جاها نمک نوشته کرده است، از بعضی دیگر از خاطرههای مکتوب، خواندنیتر است؛ باید ترجمه شود.»
این کتاب در کتابخانه حوزه علمیه الغدیر تهران (خواهران) جهت مطالعه طلاب و علاقه مندان موجود می باشد.