حوزه علمیه خواهران الغدیر

از آفات دوستی، شوخی های بی موردی است که گاهیً در روابط دیده می شود.

این ها زندگی های خشک با ضد محبت هستند. در زندگی باید شادی و شوخی و مزاح باشد، البته به ظرفیت افراد بستگی دارد؛ اما وقتی این مسئله از حد گذشت، به ضد محبت تبدیل می شود. لذا باید مراقب بود که انسان تسلط بر خویش را از دست ندهد.

باید توجه داشت که ظرفیت افراد یکسان نیست. برخی همسرشان از شوخی های کلامی خوشش نمی آید و آزرده می شود. لذا باید در انتخاب کلمات ملاحظه کرد. همچنین برخی هم شوخی بدنی را دوست ندارند و به این مسئله خیلی حساس هستند.

این شوخی را جز در موارد نادر که باعث ایجاد محبتی شود، نباید انجام داد. لذا خیلی خاص است و باید رعایت کرد که دشمنی ایجاد نشود.

حضرت علی فرمودند:

إیّاكَ وَ السَّفَهَ؛ فَإِنَّهُ یوحِشُ الرِّفاقَ؛ از حماقت بپرهیز كه دوستان را به وحشت مى‌افكند. یعنی کارهای احمقانه انجام ندهید که باعث رهانیدن دوستانتان شود.

اگر قرار باشد چنین اتفاق نیفتد، خود انسان باید مراقب باشد که گرفتارش نشود. گاهی وقت ها پیش می آید که انسان خودش زمینه را برای بی ادبی دیگران باز می گذارد و اجازه می دهد که رفتارهای احمقانه داشته باشند. حتی در روایت نقل شده که «خدا لعنت کند پدر و مادرهایی را که به فرزندانشان بیش از حد محبت می کنند و آنها اجازه پیدا می کنند که به حریم آنها وارد شوند و بی حرمتی کنند».. لذا باید مواظب بود این حریم ها شکسته نشود که دنیا و آخرت فرزندان تباه می شود.