حوزه علمیه خواهران الغدیر

انتظار فرج و گشایش، صرفا به دلیل غیبت امام زمان عجل الله فرجه الشریف پیش نیامده است، بلکه می توان برای انتظار فرج، معنایی مستقل از شرایط اجتماعی و تاریخی هم در نظر گرفت.

انتظار مفهومی نیست که با آغاز دوران غیبت متولد شده باشد؛ برای درک مفهوم انتظار باید به فلسفه خلقت رجوع کرد. اساسا انسان برای ملاقات با پروردگار خود آفریده شده است و حیات و هستی او تنها در ارتباط با حضرت حق معنا پیدا می کند.

پس انتظار با انسان متولد می شود و تا زمانی که انسان در این دنیاست، با او همراه است. سابقه این انتظار به ابتدای خلقت انسان باز می گردد. این سابقه در داستان حضرت آدم پیداست. اولین کسی که در این انتظار و تمنای دیدار، گریه های طولانی کرد، حضرت ادم بود.

بشنو از نی چون حکایت می کند

از جدایی ها شکایت می کند

این نی وجود ما است که غمگین و غصه دار از یک فراق عظمی است و منتظر است تا به جایگاه اصلی خودش، یعنی نیستان بازگردد. نیستان، زادگاه اولیه انسان است که در آغوش رحمت حق بوده است.  ولی به دلیل حکمتی والا، برای ما آدمها چنین سرنوشتی را رقم زدند که با قرار گرفتن در این دنیا، مدتی بار فراق به دوش بکشیم و بال انتظار برای وصال بگشاییم.

انتظار فرج در اصل، انتظار برای رهایی از قفس دنیا و بازگشت به آغوش پروردگار است. اگر کسی منتظر رهایی از قفس نباشد باید از خود بپرسد: تو چرا به دنیا عادت کرده ای؟ چرا منتظر برگشتن نیستی؟ ببین چقدر روح خودت را آلوده کرده ای که به این دنیا خو گرفته است! چون روح تو متناسب یا این دنیا خلق نشده است.

به این ترتیب معلوم می شود که انتظار، اساسا یک مفهوم انسانی و عرفانی است و مربوط به همه آدم هایی است که در این دنیا زندگی می کنند.

انتظار عرفانی، موجب فرج شخصی

اگر انسان، منتظر حقیقی باشدو یا در اوج، به انتظار عارفانه برسد، آنگاه اگر ظهور هم رخ ندهد، او به فرج شخصی خود خواهد رسید.

و از نعمت عنایات خاصه امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف برخوردار خواهد شد.

فرج شخصی بر دو نوع است:

الف) پاک شدن انسان از اخلاق زشت و ویژگیها و صفات پست و فرومایه

ب) فرجی که به امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف منسوب است که این به نوبه خود بر دو نوع است:

1-شناخت مقام نورانیت امام علیه السلام که چیزی جز مقام ولایت الهی نیست و این معرفت را با رسیدن به کمالات فطری درونی می توان به دست آورد.

2-رسیدن به خدمت امام علیه السلام و درک زمان ظهور آن حضرت؛ و معلوم است که اگر این فرج حاصل شود، فرج به معنای رسیدن به کمالات انسانی نیز حاصل شده است.

فرج عمومی

فرج عمومی عبارت است از رها شدن جامعه از شر ستم و بیداد و رسیدن به عدل و داد و بر پا شدن دولت آقایی و عدل که در آن دولت، حق عزیز و محترم، و باطل ذلیل و پایمال گردد.